Van Townsville naar Airlie Beach

We zitten in een lekker ritme van iets voor achten wakker worden en dan iets over negenen vertrekken. Vannacht was er nog een hoosbui waardoor ik de stoeltjes nog even moest veilig stellen. Verder was het wat warm omdat we de zijraampjes uit voorzorg voor inbraak ook dicht hebben gelaten. De temperatuur is weer heerlijk en het zonnetje schijnt ook weer en er zijn ook wolken partijen. We gaan eerst Castle Hill bezoeken. Dat is een grote rots in het centrum van Townsville en waarvandaan je een werkelijk fantastisch uitzicht hebt op Townsvile en Magnetic Island en de hele omgeving eigenlijk. We gaan weer verder tot een grote Woolworth om boodschappen te doen en weer een lekkere cappuccino te nuttigen. Deze keer nemen we hem mee zodat we niet teveel tijd verliezen. Het valt ons op dat de prijzen van levensonderhoud in de supermarkt en een kop koffie nauwelijks verschillen met Nederland. Een wijntje is vaak zelfs nog wat duurder. Om 11.00u zijn we weer en route. We passeren grote vlaktes met suikerriet en eigenlijk is het wel een beetje een saai stuk route. De huizen die we onderweg zien zijn van hout met een golfplaten dak en staan vaak op palen een stuk van de grond. We denken dat dat te maken kan hebben met het feit dat het water soms behoorlijk hoog kan komen of met het ongedierte zoals slangen en ander spul. De dorpjes hebben ook een zeer typerende outlook. Vaak een lange straat met winkels die alleen een beneden verdieping kennen en in allerlei kleuren geschilderd zijn. Voor de winkels is dan vaak een overkapt trottoir vanwege de zon en/of regen.
Op de Highway is de maximum snelheid doorsnee 80 km en soms 100 km. Dat betekent ook dat de vrachtwagens net zo hard rijden als het overige verkeer en vaak nog net iets sneller willen. Weliswaar zijn het niet de Roadtrains die door het binnenland (de outback) rijden maar ze zijn even goed een heel stuk groter dan wij gewend zijn. De Highway is grotendeels maar 1 baans en kent soms stukken waar je even kan inhalen. Eigenlijk is het niet veel beter dan de bij ons bekende B-wegen.
We arriveren in de middag (even over drieën) op onze bestemming in Arlie Beach en kiezen voor de Big4 camping Arlie Cove even voorbij het stadje. Een mooie Camping met veel groen en ruimte. We besluiten om meteen voor morgen een boottocht te boeken naar de WhitSunday Eilanden. We kunnen rustig aan een biertje en wijntje drinken voordat we onze avond maaltijd gaan klaar maken. En dan natuurlijk weer de verslagen etc bijwerken en op internet zetten. S'avonds blijkt dat ik niet kan inloggen in het wireless netwerk. De volgende dag wordt door de receptie aangegeven dat hun wireless netwerk problemen heeft met IPad's; dikke pech dus.
Mijn prepaid simkaartje blijkt ook niet overal te werken ondanks dat er wel een telefoonprovider beschikbaar is. Dat is hier op de camping ook weer het geval zodat we niet kunnen bellen of sms'en. Dat hadden we ons bij aanschaf ook niet gerealiseerd. Maar ja het is niet anders dan zit je dus een beetje buitengesloten van communicatie met het thuisfront.
R&M